Sermayenin koronavirüsü fırsata çevirmesine izin vermeyelim!

◼ Haydar turan
CGT Strasbourg Punch fabrikası şube sekreteri
CGT Strasbourg Merkez yönetim kurulu Üyesi

Macron ve hükümeti 11 Mayıs’tan itibaren yavaş yavaş normal yaşantımıza başlayabileceğimizi ve 100 km’yi geçmeme şartıyla sokağa çıkma yasağının kalkacağını, yani hareket özgürlüğümüzün biraz genişleyeceğini açıkladı. Ama önemle dikkat etmemiz gereken bir husus varsa o da koronavirüs tehlikesiyle karşı karşıya olduğumuzu unutmamak ve fiziksel mesafeye dikkat ederek yaşamımızı sürdürmemiz gerekeceğidir. Toplu taşımalarda, iş yerlerinde, mağazalarda ve okullarda maske zorunlu hale geliyor. Bu yeni süreç günlük yaşantımızı daha uzun bir süre etkiyecek, çünkü şu an ne aşı, ne de ilaç konusunda çözüm üretilmiştir. 

Art arda gelen hükümetlerin kemer sıkma politikalarıyla çöken sağlık sistemi ve sağlık çalışanlarının özverili çabası! 

Salgının ilk dalgasıyla hastanelerdeki yoğun bakım üniteleri doldu taştı ve sağlık emekçileri günlerce hayat kurtarmak için yoğun bir çaba içerisinde mücadele etti ve hala da etmeye devam ediyor. Fransa’da şu an can kaybı sayısı 27.000’e ulaştı ve 23.000 üzerinde kişi de hastanelerde tedavi görmektedir. Unutmamak gerekir ki sağlık sisteminin bu denli çökmesi, doktor, hemşire ve materyal açığı ise Fransa’da yıllardır hükümetler tarafından devam eden kemer sıkma ve özelleştirme politikalarının bir sonucudur. 

Peki ya dünyada durum nedir?

Dünyanın en gelişmiş tekelci emperyalist-kapitalist ve sömürgeci devletlerinin kötü ve yanlış sağlık politikalarından dolayı en çok kayıp vermiş ülkelerin başını ise ABD çekmektedir. Şu an sadece ABD’ de 80.000, İngiltere’de 30.000, İtalya ve İspanya 30.000’i geçen can kaybı yaşanmıştır. 

Fransa sağlık bakanı Olivier Véran, 11 Mayıs itibariyle salgından dolayı haftada 700.000 test yapılmasının hedeflendiğini belirtmiş olsa da şu an Fransa’da haftada kaç bin tane test yapıldığı sorusunun cevabını net olarak bilinmiyor. Şu bir gerçek ki, hedef olarak koyulan bu sayının çok altındayız. Çünkü, Macron ve hükümetinin yaptığı muğlak açıklama ve sunumlarının yanı sıra salgının başından bu yana yeterli koruma malzemesinin üretilememiş olması, hem onlara karşı duyulan güvensizliği arttırmış, hem de sağlık emekçileri ve diğer sektörlerdeki işçilerin tepkilerine neden olmuştur. 

Salgın sürecinde 11 milyona yakın işçi geçici işsizlik sürecine girdi!

Bu salgın esnasında 11 milyona yakın işçi geçici işsizliğe (chomage partiel) gönderilmiştir. İş verenin ödeyeceği yüzde %84 oranındaki işsizlik maaşını, hükümet kuruşuna kadar patronlara tekrar geri verecektir. İşverenin cebinden hiçbir şey çıkmamaktadır. Özellikle 11 Mayıs için yapılan son açıklamada şirketlerin bütün kesintilerinin hükümet tarafından silineceği de ek hediye olarak tartışılıyor.

Hükümet çıkardığı kararname ile işçilerin ücretli izinlerinin 6 günü patron tarafından istendiği zaman kullanılması için şirket yöntemlerinin çıkarlarına bırakılmıştır. Salgın krizini fırsat bilen büyük sermaye, birçok iş yerinde toplu iş sözleşmelerini feshederek çalışanlara sıfır zammı önermiştir.

Patronlar krizi fırsat bilip, işçilere ve sendikalara haftalık 60 saate varan esnek çalışmayı dayatıyor!

Birçok iş yerinde patronlar, bu krizi fırsat bilerek işçi ve sendikalardan esnek çalışmayı, bazı kazanılmış haklarından vazgeçmelerini istemektedir. Gerekirse bir gün ücretsiz çalışma koşulları dayatılması planlanıyor. Hükümet ve patronların ortak fikir birliğinde olduğu kararnamelerden birisi ise günlük mesai saatlerini 12 saate ve haftada ise 60 saate kadar çıkartıp, ensek çalışmanın daha fazla yaygınlaşmasının önünü tehlikeli bir şekilde açmıştır. O yüzden acilen işçilere karşı oluşturulan kararnamelerden vazgeçilmesi gerekmektedir. 

Macron hükümeti, topluma karşı sorumsuzca konuşmaya ve yalan söylemeye devam etmektedir. Hükümetin bu salgın krizini nasıl ele aldığı ise geçen günlerde yaptığı açıklamalarla çelişkili olduğu açıkça görünmüştür. Ama aynı hükümet büyük sanayi ve finans grupları için milyarlarca Euro’yu (salgın için önlem paketi 300 milyar Eurodur ) koşulsuz olarak patronlara sunmuştur. Tek istedikleri şu an ki yaşanacak toplu işten çıkarmaları geçici olarak durdurmak. Sermayedar ve büyük tekeller ise birçok sektörde binlerce işçi çıkaracaklarını açıklamışlardır.

Kapitalizmin çürümüşlüğü salgın sürecinde tekrar gözle görülür hale geldi

Bu sağlık krizi egemen sınıfın (burjuvazi) iflasını göstermektedir. Bu nedenle, yaşamımız ve toplumun geleceği kendimize, yani işçi-emekçilerin birliğine bağlı olduğu konusunda farkında olmamız gerekiyor. Koronavirüs salgını bizi bilinmeyen bir sağlık ve ekonomik duruma sürüklüyor. Büyük sermaye ve hissedarlar bizim sırtımızdan kazandıklarıyla kendilerini zenginleştirmek sömürü ağının devam etmesini istiyorlar. 

Macron hükümetinin bütün politikası ise Fransa ve dünya burjuvazisini desteklemek üzerine kuruludur. Yani, bugün yapılacak ilk şey ise kendine milliyetçi, ülke çıkarını düşünüyorum, halkı düşünüyorum, sağlığı düzeltmeye çalışıyoruz zırvalıklarını yapan bir bütün olarak burjuva siyaseti ve partilerini ret etmeden geçmektedir. 

Karantina sonrası ya burjuvazi ya da işçiler mücadele ederek kazanımla çıkacak!

Şu açık ki, sağlık protokollerinin tam uygulandığı iddia edilen iş yerleri de dahil olmak üzere, çalışma koşulunun gerçekliği, verimlilik oranlarında düşüş yasandı bahanesiyle yapılacak baskılara boyun eğmenden sağlık için gerekli tüm güvenlik önlemlerinin alınmasını dayatmak, yine çalışanların kendilerine ve ortak gösterecekleri tepkilere kalmıştır. Hükümetin düzenlemeleri ise ancak işçilerin patronları ve bu önlemleri hayata geçirmeye zorladığında uygulanabilir hale gelecektir. Geçimimizi sağlamak için elbette çalışıyoruz. İşimizi kaybetmemek için çalışma koşullarımız içerisinde birlikte mücadele vererek sağlık denetiminin bizden yana olmasını dayatmalıyız.

Koronavirüsle mücadelenin arkasındaki sınıflar (burjuvazi ve işçiler) mücadelesi devam ediyor. Patronların ücretli izin ve RTT’lerimizden yapmaya çalıştığı hırsızlık yetmezmiş gibi, geçici ve taşeron işçilerin de işten çıkarılması öngörülüyor. Bu sadece bir başlangıç, ekonomik kriz kötüleştikçe patronlar ve işçiler arasındaki bu mücadele kızışacak.