MASKELİ DÜNYANIN CORONALI HALİ

İbrahim Balcı

Covid 19 salgını bu kez de ikinci dalgayla Dünyayı tehdit etmeye devam ediyor.

Bu yazı yazılırken Dünyadaki toplam vaka sayısı 40 milyona yakın, ölüm sayısı da bir milyonu aşmıştı.

İkinci dalgayla birlikte vaka sayısındaki artışla, ABD 7 milyonu aşkın bir rakamla önde giderken, son dakika haberi olarak ABD başkanı Tramp ve eşinin de virüse yakalandığını öğrenmiştik. 

ABD‘ yi 7 buçuk milyon vakayla Hindistan, 5 milyonla Brezilya takip ediyor.

Benzer oranlardaki hızlı vaka artışları Rusya da , Türkiye de, Fransa ve Avrupa da artarak devam ediyor.  

Eylül ayından itibaren okulların açılması ve çalışma hayatının yoğunlaşması ile birlikte beklenen ikinci dalgadaki yeni artışlar, tedirginlikleri artırıyor.  

SÜRÜ BAĞIȘIKLIĞI FİİLEN UYGULANIYOR 

Geçtiğimiz mart ayında corona virüsün ilk dalgasında her gün binlerce insanın hayatını kaybettiği koşullarda İngiltere başbakanı Boris Johnson, sürü bağışıklığı politikasını uygulayacağız dediğinde dünyadan büyük tepkiler almış ve geri adım atmıştı.  

Fakat, gelinen aşamada, bir iki istisna dışında neredeyse tüm ülkeler adını koymadan aslında fiilen bu politikayı uyguluyorlar.  

Sosyal Darvinizm teorisine denk düşen bu politikaya göre direnci düşük olan zayıflar ölür, kalanlar  ise bağışıklık kazanarak hayatta kalmayı başarır.   

Yani, Dünyayı yöneten sermaye sınıfı ve onların emrindeki sermaye siyasetçileri sürü bağışıklığı denilen uygulamalarla tam olarak Dünya halklarına orman kanunlarını dayatmaktalar.  

Dolaysıyla, bu mantığa göre insan hayatı tam bir can pazarına terkediliyor. 

Peki kaderlerine terkedilen güçsüzler toplumun hangi kesimleridir? 

Elbette, başta  yaşlılar , bakım evlerine terkedilmiş emekliler ve toplumun en yoksul, korunaksız emekçi kesimleridir.  

1 milyonun üzerindeki ölümlerin yüzde doksan sekizi bu kesimlerden oluşmaktadır.  

Virüs bulaşırken zengin fakir ayırmıyor elbette.  

Önüne çıkana bulaşıyor.  

Peki önüne çıkan kimler?  

Yani, virüsle temas etme riski  en yüksek olan toplum kesimleri kimler?  

Tabi ki , işe gitmese aç kalacak olan milyarlarca işçi ve emekçiler, İşinin başında olmak zorunda olan sağlıkçılar, eğitimciler, öğrenciler, iş yerlerini açmak zorunda olan küçük ve orta ölçekli işletme sahipleri ve çalışanlarıdır.  

İş yerlerine okullarına ulaşmak için toplu taşıma araçlarına balık istifi gibi doluşan yine bu kesimlerdir.  

Oysa, sermaye sınıfı ve devletlerin üst yönetici kesimi ise salgınlara, sellere, depremlere, savaşlara ve ekonomik krizlere karşı en korunaklı, en ayrıcalıklı olanaklara sahiptirler.  

Hatta, tüm bu felaketlere karşı korunaklı oldukları kadar bu felaketlerin oluşmasına zemin hazırlayanlardır.  

Boris Johnson, şimdi de Tramp gibi bir kaç üst düzey sermaye siyasetçisi ve yöneticisi salgına yakalanmış olsa bile sıradan insanlardan çok daha fazla gelişmiş tedavi olanaklarına sahip oldukları bir başka gerçektir.  

Kapitalizmin egemenliğindeki Dünya, salgına karşı halk sağlığını ve halkın can güvenliğini düşünmekten çok salgının yol açtığı ekonomik daralmaların ve krizlerin daha fazla derinleşmemesi için, ölseniz de bu çarklar dönecek diyor aslında.  

PANDEMİ EKONOMİSİNİN SERMAYEYE VE EMEKÇİLERE YANSIMALARI 

Kovid 19 salgını hayatın her alanını etkilediği gibi ülke ekonomilerini de büyük oranda sarstı.  

Zaten, kendi iç dengesizliğini ve çelişkilerini doğasında barındırarak kırılgan bir yapıya sahip olan ve bu nedenle de devrevi krizler yaşayan kapitalist ekonomi bir güçlü tokat da pandemi  koşullarından yedi.  

Mart ayından bu yana ABD, Avrupa ve Çin gibi Dünya ekonomilerinin dev ülkelerinde yüzde 6 ile yüzde 9 gibi daralma ve küçülmeler yaşandı.  

Bu düzeyde küçülmeler ikinci Dünya savaşından sonra ilk kez görülüyor.  

ABD ekonomisi, 3 trilyon gibi çok devasa bir rakamla tarihinin en yüksek bütçe açığını veriyor.  

Yine, Dünyanın en gelişmiş ülkesi ve en büyük ekonomisi olan ABD vaka ve ölüm sayılarında önde  olduğu gibi,  işsizlik başvurularında da ilk sıralarda olan ülkeler arasında oldu.  

Mart – Nisan aylarında, bir kısmı geçici olmak üzere toplam 55 milyon insan işsizlik başvurusunda bulunmuştu.  

Pandemi sürecinin nispeten gevşediği ve çalışma hayatının yeniden başladığı mayıs-haziran ve temmuz aylarında  işsizlik oranları yüzde 15-16 ‘ lar  civarındaydı. 

Eylül ayında bu rakamlar yüzde 11 – 12 ’ lere  düşsede bu oranlar ABD gibi dev bir ekonomi için çok yüksek ve üstelik 2020 ’yi bu şekilde kapatacağı öngörülmektedir.  

Pandemi öncesi döneme göre ikiye, kimi ülkelerde üçe katlanan işsizlik, artan yoksulluk, güvencesizlik, küçük ve orta ölçekli işletmelerde yaşanan yüzbinlerce iflaslar ve geleceğe endişeyle bakmanın depresif ruh hali geniş halk yığınlarını egemenliği altına almış durumda.  

Korona virüse yakalanma riskini, onun ölümcül tehditlerini ve salgının ekonomiye yansıyan tahribatlarının tüm zorluklarını emekçi halklar yaşamasına rağmen hükümetler, açıklanan yardım paketlerinin aslan payını büyük sermaye şirketlerine hibe etmekteler.  

ABD yönetimi pandemi için ayırdığı 12 milyar dolarlık bütçenin yüzde seksenini yine büyük tekellere şırıngaladı.  

Kalan küçük dilimini halka ve küçük işletmelere dağıtarak yardım ediyormuş görüntüsü yaratmaya çalıştı. 

Elbette, sadece ABD de değil Avrupa da ve kapitalizm egemenliğindeki bütün Dünya da  da sermaye iktidarları süreci bu şekilde yönetiyorlar.  

Sonuç olarak bu pandemi süreciyle birlikte kapitalist Dünya mevcut sorunlarına, açmazlarına ve adaletsizliklerine yenilerini ekleyerek daha derin bunalımlara doğru yol alıyor.  Bu durum aynı zamanda kapitalizme karşı daha büyük kitlesel öfkelerin birikmesine, daha büyük toplumsal çalkantılara zemin hazırlıyor.