Yine, yeni, yeniden : Göçmen yasası-1

Eren Can (Haber/Analiz)

Ekonomi kötü mü gidiyor  ? Çözüm : Göçmen yasasını değiştirmek. 

Enflasyon arttı, halkın alım gücü mü düştü ? Çözüm : Göçmen yasasını değiştirmek !

İşçiler ve emekçiler hak taleplerinde ısrarlı, grevler tüm ülkeye yayılıyor mu ? Çözüm : Göçmen yasasını değiştirmek !

Emekçilerin çalışarak, alın teri ile kazandığı para, ailelerini geçindirmeye yetmiyor, sosyal yardımlar da çare değil, prim ve yardım çekleri de durumu artık idare etmiyor. Ne yapalım ? Göçmen yasasını değiştirelim !

1980’den beri 28 defa değiştirilen göçmen yasası 29. defa değiştirilmek için yeniden fransız politik elitlerinin gündemde. Amaç mı ? Fransa’ya olan göçmen akınını (!) kontrol etmek. Kötüyü gönderip, iyiyi içeride tutmak. Çünkü göçmenler suç işlemeye meyilli. !!!

Peki gerçekten de öyle mi ?

Tabii ki hayır ! Koca bir yalan, sağcı siyasetçiler tarafından sürekli tekrarlanıp duran, koskoca bir yalan !

Peki kim bu göçmenler?

Kendi ülkelerinde yaşadığını ekonomik ve politik sıkıntılardan bezip- daha doğrusu bezdirilip – hayatlarını görece daha rahat (!) bir ortamda yeniden kurmak isteyenler. Bazen de savaşlardan kaçanlar. Ve bunlar ki geldikleri bir ülkede suç makinesine dönüyor (!) ve zapt edilmeye, hizaya sokulmaya ihtiyaç duyuluyor.

Adalet Bakanlığının 2020 istatistiklerine göre herhangi bir suçtan mahkum olanların sadece yüzde 15’i göçmen ( yaklaşık 400 bin kişi). Başka türlü söylersek, herhangi bir suçtan mahkum olanların içindeki fransız oranı ise yüzde 85 ( kaç kişi olduğunu da okurlarımız hesaplasın).

Peki kaç tane göçmen var Fransa’da ?

2021 Insee (Ulusal Araştırmalar ve Ekonomik Araştırmalar Enstitüsü) verilerine göre 5,2 milyon fransız vatandaşı olmayan insana ev sahipliği yapıyor bu topraklar. Ve bu toplamın içinde suç işleme oranı ise sadece yüzde 7,7. Yani göçmenlerin yüzde 92,3’ü herhangi bir suça bulaşmamış. Üstelik de bu göçmenler, adapte olmaya çalıştığı ülkenin en kırılgan sosyo-ekonomik tabakasını oluşturuyor. Ülkenin her sektöründe noir-yani kayıtsız çalışıyorlar. 

Oturma ve çalışma izni olmayan yüzbinlerce kişi güvencesizliğe mahkum edilmiş durumda (700 bin kişinin ‘sans-papier’ olarak ülkede yaşadığı biliniyor). Ya kimsenin çalışmak istemediği ya da ağır emek gücü gerektiren işlerde çalışabiliyorlar. İş bulabildikleri alanlar ise çoğu zaman BPT olarak tanımlanan inşaat işleri, gıda ve eğlence gibi alanlar oluyor. Hayatları patronlarının iki dudağı arasında, çalışma izni alabilecekleri günü bekliyorlar. 

Suç ve suçu işleyeni tanımlamak ve bununla başa çıkmak için- ya da başka bir türlü söylersek -barış ve güven içinde bir yaşam sürmek için göçmenlerden oluşan bir öcüler ordusuna ihtiyacımız yok. Ne sağcı faşist Le Pen’ciler ne de neo-liberal Macron’cu Darmanin’giller, yanı başımızda beraber çalıştığımız, beraber aynı sömürüye maruz kaldığımız sınıf kardeşlerimizi bize düşman edemez.

Darmanin yasasına karşı sokaklara! 

Antiracisme et Solidarité derneğinin öncülünde 200’den fazla kitle örgütünün çağrısı ile hem göçmenler hem de fransızlar aralık ayından beri sokaklarda, herkese gerekli olan çalışma ve oturma iznin verilmesini istiyor. Bu kitle örgütleri, yayınladıkları ortak bildiride göçmenleri sürekli suçla ilişkilendirmenin toplumsal barışı zedelediği ve ırkçılığı artırdığına dikkat çektiler.

Yasa tasarısının takvimi

Yasa tasarısı 20 Aralık 2022’de Conseil d’Etat’a sunuldu. Gazetemizin yayına hazırlandığı bu sıralarda, 1 Şubat 2023’te bakanlar kuruluna sunulacak ve ardından Şubat ve Mart aylarında Senato’da ilk okuması (premier lecture) için oturumlar düzenlenecek. Nisan-Mayıs ayında ise Fransız Meclisi’ine (Assemblee Nationale) gelmesi bekleniyor ve 2023’ün ikinci yarısında da mecliste oylanacak.