Ne Fransa ne de Avrupa göçmenleri istiyor

La Forge

OCEAN Viking adlı tekne 22-26 Ekim tarihleri arasında Libya açıklarında derme çatma teknelerde bulunan 234 kişiyi toplamıştı. Daha sonra, ne Malta ne de İtalya topraklarına yanaşmasına izin verildi. B u nedenle, çok tehlikeli koşullarda yolcularıyla birlikte tekne üç hafta boyunca denizde kaldı. Bu engelleme karşısında, yirmiye yakın STK’nin “İtalya, Malta, Avrupa Devletleri ve Avrupa Komisyonunu derhal karaya çıkmayı kolaylaştırmaya çağıran” ve “İtalya’nın kazazedelerin karaya çıkmasını geciktirme yönündeki genel politikasını” kınayan çağrısını iletti. Avrupa Komisyonu daha sonra endişelerini dile getirdi: “Gemideki durum kritik bir seviyeye ulaşmıştır ve insani bir trajediyi önlemek için acilen çözülmelidir” ve “Bu kişilerin tehlike altında olmasına yol açan koşullar ne olursa olsun, denizde insan hayatını kurtarmaya yönelik yasal yükümlülük açık ve nettir” dedi.

İtalyan hükümetiyle üç hafta süren bir restleşmenin ardından Fransa nihayet 11 Kasım’da Toulon’da karaya çıkmalarına izin verdi. Ancak mülteciler, Fransa’nın onları kendi topraklarına otomatik olarak kabul etmediğini göstermek amacıyla İçişleri Bakanlığı tarafından oluşturulan kapalı bir bekleme bölgesine alındı. İltica başvuruları kaos ve telaş içinde, bazen gerekli çevirmenler olmadan incelenmiştir. Toulon polis karakolundaki bir temizlikçi kadın Arapça bildiğinden çeviri için görevlendirilmiştir.

Sadece 66 kişiye olumlu bir cevap verildi ve hayatta kalan 175 kişi onları ağırlamak için gönüllü olan 11 ülke arasında dağıtılacak: Almanya, Lüksemburg, Bulgaristan, Romanya, Hırvatistan, Litvanya, Malta, Portekiz, İrlanda, Finlandiya ve Norveç. Ancak iltica hakkının sürelerine ve yasal koşullarına riayet etmek mümkün olmadığından, olumsuz görüş alan 123 kişi Aix adli mahkemesinin tavsiyesi üzerine serbest bırakılmak zorunda kaldı. Buna rağmen kendisini demokrasinin erdemleriyle süsleyen Avrupa, göçmenleri engelleme arzusunu ortaya koymaktadır. Birbiri ardına gelen anlaşmalar üye ülkeler arasındaki derin ayrılıkları gözler önüne seriyor. Haziran ayında kararlaştırılan yeniden yerleştirme sistemi, aralarında Fransa’nın da bulunduğu bazı ülkelerin İtalya gibi ülkelere ulaşan 8 bin göçmeni gönüllü olarak kabul etmesini, kabul etmek istemeyen ülkelerin ise mali sonuçlara maruz kalmasını öngörüyordu.

Gérald Darmanin, göçmen karşıtı açıklamaları ve yasa tasarılarıyla İtalyan hükümetinin “Kabul edilemez davranışını” eleştirdi ve Fransa’nın “İtalya’ya tüm yeniden yerleştirmeleri askıya alacağını”, yani İtalyan topraklarında bulunan ve 2023 yazına kadar Fransa’ya kabul edilecek olan 3 bin 500 kişiyi açıkladı.

Avrupalı içişleri bakanları, Fransız hükümetinin talebi üzerine Brüksel’de bir araya gelerek yeni krizleri önlemeye yönelik bir acil durum planı kabul etti. Çözümleri: Tunus, Libya ve Mısır gibi ülkelerle iş birliğinin güçlendirilmesi, bu ülkelerden ayrılmaların önlenmesi ve sürgünlerin geri dönüşlerinin artırılması. On binlerce insanı en tehlikeli yollara atarak hayatlarını riske atan nedenlere ilişkin hiçbir önlem yok. Savaşlar, ekonomik krizler, iklim krizleri, kıtlıklar ve bunların halklar üzerinde yarattığı sefalet, kaçınılmaz olarak belli sayıda insanı başka bir yerde gelecek aramaya itecektir. Bu da göçmen sayısındaki artışı açıklamaktadır: yılın ilk on ayında 280 bin (+ yüzde 77) göçmen Balkanlar üzerinden AB sınırlarına ulaşmıştır. On binlerce insanı hayatlarını riske atarak tehlikeli rotalara iten bu trajediler karşısında, zengin Avrupa ülkeleri arasındaki tek anlaşma noktası bu sürgünleri daha da uzağa itmektir.

Bu gerçekler karşısında, dayanışma ilkesinden vazgeçmeyen, kazazedelerin yardımına koşmaya devam eden ve ulusal ve Avrupa makamlarını onurlu bir karşılama sağlamaya çağıran kuruluşlar var. Bu, desteklenmesi gereken haklı bir mücadeledir.
(Çeviren: Diyar Çomak)